قاچاق اعضای بدن انسان در حقوق جزای افغانستان و اسناد بین‌المللی

قاچاق اعضای بدن انسان، یکی از بزرگ‌ترین جنایات سازمان‌یافته در سطح جهان است که به‌شدت با مسائل اخلاقی، حقوق بشر و سلامت عمومی در ارتباط است. این پدیده شامل خرید و فروش غیرقانونی اعضای بدن مانند کلیه، کبد، قلب و قرنیه می‌شود و اغلب در کشورهایی رخ می‌دهد که از ضعف‌های قانونی و فساد دولتی رنج می‌برند. عوامل متعددی چون فقر، نیاز مالی و نبود دسترسی مناسب به خدمات درمانی افراد را مجبور به فروش اعضای بدن خود می‌کند. قاچاقچیان معمولاً از افراد فقیر یا مهاجرانی که در شرایط آسیب‌پذیری هستند، سوءاستفاده می‌کنند. لذا بررسی علل بروز و راه‌ها جلوگیر از این پدیده یک ضرورت پژوهشی است که در این تحقیق با روش توصیفی_تحلیلی صورت گرفته است. بر اساس یافته‌های این تحقیق، اکثر این قربانیان هم از عواقب جسمانی و روانی رنج می‌برند و هم پس از عمل، هیچ حمایتی از سوی قاچاقچیان دریافت نمی‌کنند و حتی با مشکلات قانونی نیز مواجه می‌شوند. این تجارت غیرقانونی به دلیل صدمه‌ای که به قربانیان وارد می‌کند و نیز عدم رعایت معیارهای طبی و بهداشتی، باعث افزایش خطرات جدی برای گیرندگان اعضا می‌شود. برای مقابله با این پدیده، همکاری‌های بین‌المللی، تقویت قوانین داخلی کشورها و افزایش آگاهی عمومی ضروری است. تنها از طریق اجرای شدیدتر قوانین و ایجاد سیستم‌های قانونی برای اهدای اعضا می‌توان جلوی این جنایت سازمان‌یافته را گرفت.