رفتار مجرمانۀ پدران و تعامل با اطفال: نقش تعدیل‌کننده روابط خانوادگی

نوع مقاله : ترجمه

نویسنده

استاد کادر پوهنتون غالب کابل/ دانشجوی دکترای حقوق جزا و جرم‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران

10.22034/cr7.2023.100162.1013

چکیده

هدف: تحقیقات نشان می‌دهد که رفتار مجرمانه پدران می‌تواند به طرق متعدد برای کودکان مشکل‌ساز شود، با این حال مطالعات کمی اثر شبکه‌های خویشاوندی پدران را در این روند بررسی کرده است. این مطالعه ارتباط بین رفتار مجرمانه پدران و تعامل آنها با اطفال‌شان؛ و چگونگی اثرات روابط پدر با اعضای شبکه خویشاوندی را بر این تعامل بررسی می‌کند. روش: از مدل‌سازی خطی سلسله مراتبی جهت پیش‌بینی تعامل پدران با استفاده از داده‌های یک مطالعه طولی بین نسلی بر روی 335 کودک و 149 پدر کم درآمد و اقلیت استفاده شد. معیارها شامل؛ هشت معیار مربوط به تعامل پدر با فرزندان، یک معیار برای اندازه‌گیری رفتار مجرمانه پدران و دو متغیر تعدیل‌کننده است. یافته‌ها: روابطِ با کیفیت بالا بین پدران و بستگان {طبقه} مرد آنها میزان تأثیر منفی رفتار مجرمانه پدر بر فرزندان را کاهش داده است. هنگامی که پدرها با بستگان مرد روابط کم‌کیفیت داشتند، رفتار مجرمانه فقط با کاهش سطح تعامل پدر همراه بود. نتیجه‌گیری: روابط قوی و تأثیرگذار - به‌ویژه با بستگان {طبقه} مرد - ممکن است اثرات سوءرفتار ضد اجتماعی و مجرمانه را در تعامل پدران -در خانواده‌های در معرض خطر- کاهش دهد. پیامدهای بازسازی جهت بهبود عملکرد روابط بین پدران و بستگان {طبقه} مرد و افزایش مشارکت اجتماعی پدران، بیان شده است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار